Ben jij zelf verantwoordelijk voor de realiteit die je om je heen ziet? Een vraag die ik, op dit moment, heel graag met NEEE zou willen beantwoorden. En toch weet ik dat ik deze chaos die ik nu om me heen waarneem, op de een of andere manier, zelf heb gecreëerd.
Niet bewust, NATUURLIJK niet bewust, anders had ik wel wat anders gecreëerd 😉

Als ik dit niet BEWUST heb aangetrokken, dan weerspiegelt deze situatie iets in mij waar ik me waarschijnlijk nog niet BEWUST van ben.

Van een groot deel van ons bewustzijn, sommige zeggen zelfs 90%, zijn we ons niet bewust. Omdat je van zo’n groot deel van jezelf (nog) niet bewust bent, ben je niet schuldig aan je realiteit, hoe kan je schuldig zijn aan iets als je je er niet bewust van bent?

Echter je kan wel je verantwoordelijkheid nemen voor dit onbewuste deel wat zich kenbaar maakt via je ervaring, door het te voelen en toe te staan en je er op die manier bewust van te worden.

Ik zit op de bank, hoe ben ik hier beland? Wat laat deze chaos om me heen me zien? Wat ervaar ik nu in mezelf, wat heeft aandacht nodig en waar mag ik me meer bewust van worden?

Het is donder buiten en ik heb geen moeite genomen om de gordijnen dicht te doen, mijn huis is donker en net wat aan de koude kant, het voelt alsof niemand begrijpt waar ik doorheen ga. Ik moet het zelf doen, ik zal het ook zelf doen. De tranen lopen over mijn wangen. Iets in mij wil zo graag iemand die zegt: ik ben er voor je, wat heb je van me nodig?

Ik adem, ontspan en laat deze ervaring helemaal door me heen bewegen. Langzaam voel ik ruimte ontstaan in mijn wezen en ontstaat er meer vrijheid, vrij van deze imprint die mijn ervaring nu kleurt. Ik herken hem, ik laat hem het mag er zijn, maar ik handel niet vanuit deze emotie, ik voel ineens weer de vrijheid dat ik kan kiezen hoe ik op deze situatie wil reageren.